Missie volbracht!!!!

Nu ik dit schrijf heb ik mijn missie van 4 weken vrijwilligerswerk volbracht!
Het was zeker niet makkelijk, maar ik ben wel trots op mijzelf dat ik het gedaan heb.
Ik ben blij dat ik iets heb kunnen betekenen voor de dieren.
De laatste dag was helemaal zwaar ook al omdat het de hele middag regende, dus dat was ook wel weer een belevenis.
Het afscheid was toch ook wel weer moeilijk omdat je samen zoveel dingen hebt gedaan en beleefd, maar ze wilden graag meer zulke volunteers als mij, het schijnt dat niet iedereen het zoveel weken op kan brengen en dat er geregeld vrijwilligers vroegtijdig vertrekken.
De laatste week hebben ze ook nog samen met de boswachters/politie 9 makaken , 3 slangen, 1 casuarie en diverse vogels in beslag genomen.
Er zijn 2 handelaren gearresteerd en veel onwetende mensen gewaarschuwd dat je zulke dieren niet als huisdier kunt houden.
Gelukkig komen er ook vaak schoolkinderen uit Indonesie, die uitleg krijgen over de natuur en het behoud ervan, zij kunnen daar voor de toekomst verandering in brengen.
Ik heb ook Willie Smits (van de Reunie) nog ontmoet, hij is de oprichter van het Rescuecentre, een hele aardige man. Voor diegene die interesse hebben hij komt 16 september in de Apenheul voor een lezing!!
Toen ik van iedereen in het rescuecentre afscheid genomen had ben ik door Tommy (de chauffeur) naar de haven van Manado gebracht, vandaaruit ben ik met de boot naar Bunaken gegaan.
Henny (uit Zutphen) stond me al op te wachten, zo lief! Raymond was helaas ziek.
Ik heb toen samen met Henny gesnorkeld en s avonds hebben we llekker gegeten.
Ik had me daar toch een leuk huisje helemaal voor mij alleen en Henny zei dat hij nog groter was dan hun huisje!
Weer eens wat anders nadat je 4 weken met een aantal andere mensen op een kamer heb gelegen.
De volgende dag, wilde ik de dolfijnentour doen maar er waren te weinig mensen dus dan zou ik alleen moeten, toen zei Raymond waarom doe je geen introduktieduik want dat had hij ook gedaan, dus ik dacht waarom ook niet.
Het was 18 jaar geleden dat ik mijn scuba brevet heb gehaald, dus
het was wel even wennen en eng, maar ik had het wel snel weer onder de knie.
Ik ben daarna met de instrukteur op 15 meter diep geweest en ik heb me toch een joekel van een zeeschildpad gezien! en ook nog wat kleinere schildpadden en prachtige vissen, echt geweldig. Helaas heb ik geen afscheid kunnen nemen van Henny en Raymond sorry!!
Tommy (chauffeur) vroeg of ik de laatste nacht bij hem en zijn vrouw thuis wilde slapen, hij woont n.l. vlakbij het vliegveld en dan hoefde ik niet zo vroeg op te staan. We zouden dan 's avonds eerst nog even naar een bruiloft gaan van vrienden van hem en de volgende morgen om 5 uur!!! mocht ik mee naar de kerk!
Ach ja, nu we er toch zijn!!!!!!............ dus op naar Tommy's huis daar omgekleed en met nette schoenen van zijn vrouw aan mee naar de bruiloft.
Ik geloof dat dit wel rijke mensen waren want er waren maar liefst 600 mensen uitgenodigd.
Eerst komt het bruidspaar binnen en daarna worden er foto's gemaakt met de ouders, vrienden, collega's enz. Er werden wat toespraken gehouden en daarna was er een buffet met heerlijk eten en toen was het al weer een handje geven en wegwezen.
Toen we terug bij Tommy's huis waren vroeg ik waar ik moest slapen hij zei bij ons op de slaapkamer! ik dacht dat hij een grapje maakte maar het was echt waar. Ik sliep bij Tommy en zijn vrouw op de kamer ,zij gingen op een matras op de grond en ik lag in hun bed!!
Kun je je zoiets voorstellen in Nederland?
Iedereen hier is zo gastvrij en nodigt je uit om langs te komen en wil je helpen, heel erg lief maar soms een beetje teveel vind ik.
Maar goed ik zit nu in het Garudaplaza hotel in Medan (Sumatra) en morgen ga ik naar Bikut Lawang op zoek naar de Oerang Oetangs in het wild!!
Heel veel liefs van mij voor jullie allemaal!,

Heidi